durchbluten
Allemand modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe 1 modifier
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich — |
2e du sing. | du — | |
3e du sing. | er durchblutet | |
Prétérit | 1re du sing. | ich durchblutete |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich durchblutete |
Impératif | 2e du sing. | —! |
2e du plur. | —! | |
Participe passé | durchblutet | |
Auxiliaire | haben sein | |
voir conjugaison allemande |
durchbluten \dʊʁçˈbluːtn̩\ (voir la conjugaison)
- (Médecine) Irriguer.
Verbe 2 modifier
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich — |
2e du sing. | du — | |
3e du sing. | er blutet durch | |
Prétérit | 1re du sing. | ich blutete durch |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich blutete durch |
Impératif | 2e du sing. | —! |
2e du plur. | —! | |
Participe passé | durchgeblutet | |
Auxiliaire | haben sein | |
voir conjugaison allemande |
durchbluten \ˈdʊʁçˌbluːtn̩\ (voir la conjugaison)
- Pénétrer (parlant du sang qui passe un pansement).
Prononciation modifier
- Berlin : écouter « durchbluten [ˈdʊʁçˌbluːtn̩] »
- Berlin : écouter « durchbluten [dʊʁçˈbluːtn̩] »