erreinatu
Étymologie
modifier- De l’espagnol reinar avec le suffixe verbal -tu.
Verbe
modifierVerbe : erreinatu
|
erreinatu \Prononciation ?\
- Régner.
- Hogei urtez erreinatu zuen, il a régné durant 20 ans.
Dérivés
modifier- erreinaldi (« règne »)
Verbe : erreinatu
|
erreinatu \Prononciation ?\