Latin modifier

Étymologie modifier

Déverbal de excutio (« faire sortir en secouant, tamiser »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif excussus excussūs
Vocatif excussus excussūs
Accusatif excussum excussūs
Génitif excussūs excussuum
Datif excussūi
ou excussū
excussibus
Ablatif excussū excussibus

excussus \Prononciation ?\ masculin

  1. Action de secouer.

Forme de verbe modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif excussus excussă excussum excussī excussae excussă
Vocatif excusse excussă excussum excussī excussae excussă
Accusatif excussum excussăm excussum excussōs excussās excussă
Génitif excussī excussae excussī excussōrŭm excussārŭm excussōrŭm
Datif excussō excussae excussō excussīs excussīs excussīs
Ablatif excussō excussā excussō excussīs excussīs excussīs

excussus \Prononciation ?\ (comparatif : excussior, superlatif : excussissimus)

  1. Participe passé de excutio
    1. Tendu, raidi, étendu.
    2. Bien examiné, bien étudié.

Références modifier