exoticus
Étymologie
modifier- Du grec ancien ἐξωτικός, exotikós.
Adjectif
modifierCas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | exoticus | exotică | exoticum | exoticī | exoticae | exotică |
Vocatif | exotice | exotică | exoticum | exoticī | exoticae | exotică |
Accusatif | exoticum | exoticăm | exoticum | exoticōs | exoticās | exotică |
Génitif | exoticī | exoticae | exoticī | exoticōrŭm | exoticārŭm | exoticōrŭm |
Datif | exoticō | exoticae | exoticō | exoticīs | exoticīs | exoticīs |
Ablatif | exoticō | exoticā | exoticō | exoticīs | exoticīs | exoticīs |
exoticus \Prononciation ?\
- Exotique, étranger.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
modifierRéférences
modifier- « exoticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage