Occitan modifier

Étymologie modifier

Dérivé de felibre, avec le suffixe -itge.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
felibritge
\fe.li.'bɾi.d͡ʒe\
felibritges
\fe.li.'bɾi.d͡ʒes\

felibritge \fe.li.'bɾi.d͡ʒe\ masculin (graphie normalisée)

  1. (Littérature) Félibrige, association, union, groupement des félibres.
    • Qualqu’un se mainèt qu'aquel 21 de mai èra la fèsta de santa Estela. Lo nom lor agradèt. I vegèron coma un signe. Santa Estela la causiguèron coma patrona del Felibritge. — (Jean Bodon, La Santa Estela del Centenari, 1960)
      Quelqu’un se rendit compte que ce 21 mai était la fête de sainte Estelle. Le nom leur plut. Ils y virent comme un signe. Ils choisirent Sainte Estelle comme patronne du Félibrige.

Prononciation modifier

Références modifier