gellout
Breton modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe modifier
gellout [1] \ˈɡɛlːut\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale gell-
- Pouvoir (tous sens).
- Atersiñ a rejont hemañ hep gellout e lakaat da rannañ an disterañ ger. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 21)
- Ils interrogèrent celui-ci sans pouvoir le faire prononcer la moindre parole.
- — [...]. Mes penaos e raimp evit kas an aotrou Poullaouek d’al lestr, ha gellout her c’huzhat ouzh ar valtouterien ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 159)
- — [...]. Mais comment ferons-nous pour conduire l’abbé Poullaouec au vaisseau, et pouvoir le cacher aux douaniers ?
- Atersiñ a rejont hemañ hep gellout e lakaat da rannañ an disterañ ger. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 21)
Variantes orthographiques modifier
Notes modifier
Prononciation modifier
- Carhaix-Plouguer (France) : écouter « gellout [Prononciation ?] » (niveau moyen)