Polonais modifier

Étymologie modifier

Composé de harc, -ów et -nik, apparenté au tchèque harcovník de même sens.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif harcownik harcownicy
Vocatif harcowniku harcownicy
Accusatif harcownika harcowników
Génitif harcownika harcowników
Locatif harcowniku harcownikach
Datif harcownikowi harcownikom
Instrumental harcownikiem harcownikami
 
Pojedynek tatarskiego harcownika Czełubeja z Aleksandrem Pierieswietem przed bitwą na Kulikowym Polu w 1380. Krótkie starcie zakończyło się śmiercią obydwu uczestników pojedynku.

harcownik \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Militaire) Éclaireur.
    • Przepasani przez piersi, na ukos, czerwonymi nałęczami (ręcznikami), harcownicy w kilkadziesiąt koni potrafili dotrzeć w środek obozu wroga, czyniąc zamęt. — (Harce sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  )
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)