hepdomp
Breton modifier
Forme de préposition modifier
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | hepdon |
2e du sing. | hepdout |
3e masc. du sing. | heptañ |
3e fém. du sing. | hepti |
1re du plur. | hepdomp |
2e du plur. | hepdocʼh |
3e du plur. | hepto ou hepte |
Impersonnel | hepdor |
hepdomp \ˈheb.dɔ̃m(p)\
- Première personne du pluriel de la préposition hep.
- Ma’z eomp gant an hent kentañ e vo graet hepdomp hag a-enep deomp ar cʼhemmoù a rank cʼhoarvezout. — (R. K. D., Ni hag an istor, in Al Liamm, no 15, août 1949, page 69)
- Si nous prenons le premier chemin, les changements qui doivent se produire se feront sans nous et contre nous.
- Ma’z eomp gant an hent kentañ e vo graet hepdomp hag a-enep deomp ar cʼhemmoù a rank cʼhoarvezout. — (R. K. D., Ni hag an istor, in Al Liamm, no 15, août 1949, page 69)