Azéri modifier

Étymologie modifier

Du proto-turc *er- (« être ») [1].

Verbe modifier

 
Baku - Şəhər böyükdür.

imək \i.ˈmæç\ défectif (voir la conjugaison)

  1. Être (copule).
    • Şəhər böyükdür.
      La ville est grande.
    • Siz kimsiniz?
      Qui êtes-vous ?
    • ... lazımdır.
      Il faut ... (littéralement, « ... est nécessaire »).
    • O halda başımıza dögürük, üzümüzü cırırıq, çığırırıq, bağırırıq, əlimizdən də heç bir şey gəlmiyib, axırda xar və miskin bir halda sakit oluruq, özümüzə təsəlli veririk ki, bəli, qəzavü-qədər imişdir. — (« Nəşrlərdə kənara qoyulmuş mətbu əsərləri » → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Note d’usage : le verbe olmaq supplée les formes manquantes de ce verbe, dont l’infinitif lui-même n’est jamais utilisé. Ainsi, la forme infinitive réelle de *imek est olmaq, car le verbe sert d’infinitif de *imek et de lui-même.

Dérivés modifier

Références modifier

  1. (anglais) « *er- », dans Anna Dybo (compil.), Turkic etymology, StarLing.