Espagnol modifier

Forme d’adjectif modifier

Genre Singulier Pluriel
Masculin ingrato
\iŋˈgɾa.to\
ingratos
\iŋˈgɾa.tos\
Féminin ingrata
\iŋˈgɾa.ta\
ingratas
\iŋˈgɾa.tas\

ingrata \iŋˈgɾa.ta\

  1. Féminin singulier de ingrato.

Forme de nom commun modifier

ingrata \iŋˈgɾa.ta\

  1. Féminin singulier de ingrato.

Prononciation modifier

Italien modifier

Étymologie modifier

Du latin ingratus.

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin ingrato
\in.ˈɡra.to\
ingrati
\in.ˈɡra.ti\
Féminin ingrata
\in.ˈɡra.ta\
ingrate
\in.ˈɡra.te\

ingrata \in.ˈɡra.ta\

  1. Féminin singulier de ingrato.

Dérivés modifier

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
ingrata
\in.ˈɡra.ta\
ingrate
\in.ˈɡra.te\

ingrata \in.ˈɡra.ta\ féminin (pour un homme, on dit : ingrato)

  1. Ingrate.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Latin modifier

Forme d’adjectif modifier

ingrata \Prononciation ?\

  1. Nominatif féminin singulier de ingratus.
  2. Vocatif féminin singulier de ingratus.
  3. Ablatif féminin singulier de ingratus.
  4. Nominatif neutre pluriel de ingratus.
  5. Vocatif neutre pluriel de ingratus.
  6. Accusatif neutre pluriel de ingratus.

Portugais modifier

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin ingrato ingratos
Féminin ingrata ingratas

ingrata \ĩ.gɾˈa.tɐ\ (Lisbonne) \ĩ.gɾˈa.tə\ (São Paulo)

  1. Féminin singulier de ingrato.