interruptor
CatalanModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin interruptor.
Nom commun Modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | interruptor \Prononciation ?\ |
interruptors \Prononciation ?\ |
Féminin | interruptora \Prononciation ?\ |
interruptores \Prononciation ?\ |
interruptor masculin
EspagnolModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin interruptor.
Nom commun Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
interruptor \Prononciation ?\ |
interruptores \Prononciation ?\ |
interruptor masculin
LatinModifier
ÉtymologieModifier
- Dérivé de interruptus, avec le suffixe -tor.
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | interruptor | interruptorēs |
Vocatif | interruptor | interruptorēs |
Accusatif | interruptorem | interruptorēs |
Génitif | interruptoris | interruptorum |
Datif | interruptorī | interruptoribus |
Ablatif | interruptorĕ | interruptoribus |
interruptor \Prononciation ?\ féminin
- Interrupteur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
RéférencesModifier
- « interruptor », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
OccitanModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin interruptor.
Nom commun Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
interruptor \in.te.rutˈtu\ |
interruptors \in.te.rutˈtus\ |
interruptor \in.te.rutˈtu\ masculin (graphie normalisée)
- (Électrotechnique) Interrupteur.
RéférencesModifier
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002 → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011
PortugaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin interruptor.
Nom commun Modifier
interruptor masculin