Breton modifier

Étymologie modifier

Du moyen breton quehezlou[1][2].

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté keloù keleier
Adoucissante geloù geleier
Spirante cʼheloù cʼheleier

keloù \ˈkɛː.lu\ masculin

  1. Information, nouvelle.
    • Lukaz, avat, en doa un dra bennak nevez da lavarout dezho, daoust ma oant mezv, rak ur c’heloù eus ar seurt a zo ur pouez re bounner, ha ret eo disammañ an teod dirak an den kentañ a vo kavet war an hent, na pa vefe roue pe pilhaouer. — (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 13)
      Lukaz, cependant, avait quelque chose de nouveau à leur dire, bien qu’ils soient ivres, car une nouvelle de la sorte est un poids trop lourd, et il faut soulager sa langue devant la première personne que l’on trouve sur son chemin, qu’elle soit roi ou chiffonnier.
    • D’an 21 a viz Gouere e teuas betek ennon ur cʼheloù mat : an Itron Galbrun, anavezet mat en Emsav, a asante dont e Skol Sant-Erwan evel skolaerez vrezhonek hag evel gouarnourez ar bañsionidi. — (Armañs ar Cʼhalvez, Eñvorennoù ur Mestr-Skol, in Al Liamm, no 69, juillet-août 1958, page 295)
      Le 21 juillet, une bonne nouvelle me parvint : Madame Galbrun, bien connue dans l’Emsav, acceptait de venir à l’École Sant Erwan comme institutrice en breton et gouvernante des pensionnaires.
    • Gweled a rit pegen trist eo eet homañ pa he-deus klevet ar helou. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 542)
      Vous voyez comme celle-ci est devenue triste quand elle a entendu la nouvelle.
    • En enep, nep keloù kennerzhus eus an talbenn e-lecʼh ma kolled bewech kantadoù soudarded da cʼhounit un nebeut devezhioù-arat a veze adkemeret prim gant an enebourien. — (Yeun ar Gow, Eñvorennoù, in Al Liamm, no 176, mai-juin 1976, page 198)
      Par contre, toute information du front où on perdait cahque fois ces centaines de soldats pour gagner quelques journaux était vite reprise par les ennemis.
    • Tremen daou viz a oa abaoe ma oa partiet ar mab henañ, ha ’vel ma n’errue keloù ebet anezhañ er gêr, e oa ankeniet Dagorn gozh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /2, Éditions Al Liamm, 1985, page 50)
      Il y avait plus de deux mois que le fils aîné était parti, et comme il n’arrivait à la maison aucune nouvelle de lui, le père Dagorn était angoissé.

Dérivés modifier

Notes modifier

Ne pas confondre avec kelloù.

Références modifier

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 381b