Voir aussi : kritiká

EspérantoModifier

ÉtymologieModifier

De kritiki (« critiquer ») et -a (terminaison des adjectifs).

Adjectif Modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kritika
\kri.ˈti.ka\
kritikaj
\kri.ˈti.kaj\
Accusatif kritikan
\kri.ˈti.kan\
kritikajn
\kri.ˈti.kajn\

kritika \kri.ˈti.ka\

  1. Critique, qui critique.
    • Sed la kritikaj argumentoj estis ne nur ideologie motivitaj. — (Bo Sandelin, « Makroekonomiko en la 20a jarcento », Monato)
      Mais les arguments critiques n’étaient pas seulement motivés idéologiquement.

PrononciationModifier

SlovaqueModifier

ÉtymologieModifier

Du latin critica.

Nom commun Modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kritika kritiky
Génitif kritiky kritík
Datif kritike kritikám
Accusatif kritiku kritiky

Locatif kritike kritikách
Instrumental kritikou kritikami

kritika \ˈkrɪ.tɪ.ka\ féminin

  1. Critique.

TchèqueModifier

ÉtymologieModifier

Du latin critica.

Nom commun Modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kritika kritiky
Vocatif kritiko kritiky
Accusatif kritiku kritiky
Génitif kritiky kritik
Locatif kritice kritikách
Datif kritice kritikám
Instrumental kritikou kritikami

kritika \Prononciation ?\ féminin

  1. Critique.
    • Kritika čistého rozumu.
      La Critique de la raison pure.

Apparentés étymologiquesModifier

Voir aussiModifier

  • kritika sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)