kritik
IndonésienModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin criticus.
Nom commun Modifier
kritik (pluriel : kritik-kritik)
- Critique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
DérivésModifier
SuédoisModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun Modifier
Commun | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | kritik | kritiken |
Pluriel | kritiker | kritikerna |
kritik \Prononciation ?\ commun
- Critique.
- (Quelques fois) Censure, discernement.
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « kritik [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
- Ferdinand Schulthess, Svensk-fransk ordbok, 1922, 1re édition → consulter cet ouvrage
TchèqueModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin criticus.
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | kritik | kritici ou kritikové |
Vocatif | kritiku | kritici ou kritikové |
Accusatif | kritika | kritiky |
Génitif | kritika | kritiků |
Locatif | kritikovi ou kritiku |
kriticích |
Datif | kritikovi ou kritiku |
kritikům |
Instrumental | kritikem | kritiky |
kritik \krɪtɪk\ masculin animé
- Critique.
- Jest málo lidí v Čechách, kteří by tak spokojeně vypadali jako profesor František Sekanina. Zejména však jest málo kritiků, kteří by se tak příjemně usmívali na tento svět, jako to činí pan Sekanina. — (Jaroslav Hašek, Profesor František Sekanina, český kritik)
Apparentés étymologiquesModifier
Forme de nom commun Modifier
kritik \Prononciation ?\
- Génitif pluriel de kritika.
RéférencesModifier
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage