lingé
Français modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe linger | ||
---|---|---|
Participe | ||
Passé | (masculin singulier) lingé | |
lingé \lɛ̃.ʒe\
- Participe passé masculin singulier du verbe linger.
Anagrammes modifier
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de ling (« peinture »).
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | lingé | lingeyé | lingeté |
2e du sing. | lingel | lingeyel | lingetel |
3e du sing. | linger | lingeyer | lingeter |
1re du plur. | linget | lingeyet | lingetet |
2e du plur. | lingec | lingeyec | lingetec |
3e du plur. | linged | lingeyed | lingeted |
4e du plur. | lingev | lingeyev | lingetev |
voir Conjugaison en kotava |
lingé \linˈgɛ\ ou \linˈge\ bitransitif
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « lingé [linˈgɛ] »
Références modifier
- « lingé », dans Kotapedia