Espéranto modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Du latin luctare
 Référence nécessaire
.

Verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe lukti
Infinitif lukti

lukti \ˈluk.ti\ intransitif

  1. Lutter.

Prononciation modifier

Références modifier

Sources modifier

Bibliographie modifier

Same du Nord modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif lukti luktit
Accusatif
Génitif
lukti
lukti / lukte
luktiid
Illatif luktái luktiide
Locatif luktis luktiin
Comitatif luktiin luktiiguin
Essif luktin
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne luktán luktáme luktámet
2e personne luktát luktáde luktádet
3e personne luktis luktiska luktiset

lukti /ˈlukti/

  1. (Botanique) Carex, laîche.
    • Šaddágo papyrus allagin doppe gos ii leat suotnju, guhkkugo lukti almmá čázi haga? — (Bible, Job 8:11)
      Le papyrus devient-il aussi grand là où il n’y a pas de tourbière, le carex pousse-t-il sans eau ?

Variantes modifier

Forme de nom commun modifier

Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne luktán luktáme luktámet
2e personne luktát luktáde luktádet
3e personne luktis luktiska luktiset

lukti /ˈlukti/

  1. Génitif singulier de lukti.
  2. Accusatif singulier de lukti.