mandolinenn
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | mandolinenn | mandolinennoù |
Adoucissante | vandolinenn | vandolinennoù |
mandolinenn \mãn.do.ˈlĩː.nɛn\ féminin
- (Musique) Mandoline.
- Scarlatti, Cimarosa, Cavalli, Monteverdi, ar re-se oa anvioù hud gant Zeli, hag a ouie a-boan lenn he notennoù, ha cʼhoazh an alcʼhouez sol nemetken, abaoe m’ he doa klasket deskiñ cʼhoari ar vandolinenn en he yaouankiz. — (Roparz Hemon, An tri goulenn, in Al Liamm, no 28, septembre-octobre 1951, page 18)
- Scarlatti, Cimarosa, Cavalli, Monteverdi, c’était des noms magiques pour Zeli, qui savait à peine lire ses notes, et encore seulement la clé de sol, depuis qu’elle avait essayé d’apprendre à jouer de la mandoline dans sa jeunesse.
- Piv eo An Triskell ? Pevar paotr yaouank ampart-tre war o binvioù (telenn, gitar, tin whistle, mandolinenn, banjo 5 kordenn). — (G. H., Pladennoù, in Al Liamm, no 158, mai-juin 1973, page 223)
- Qui est An Triskell ? Quatre jeunes hommes très habiles avec leurs instruments (harpe, guitare, tin whistle, mandoline, banjo 5 cordes).
- Scarlatti, Cimarosa, Cavalli, Monteverdi, ar re-se oa anvioù hud gant Zeli, hag a ouie a-boan lenn he notennoù, ha cʼhoazh an alcʼhouez sol nemetken, abaoe m’ he doa klasket deskiñ cʼhoari ar vandolinenn en he yaouankiz. — (Roparz Hemon, An tri goulenn, in Al Liamm, no 28, septembre-octobre 1951, page 18)
- (Cuisine) Mandoline.
- Peilhit an avaloù, tennit o splusoù eus o cʼhreiz ha drailhit anezhe bihan gant ur rasklerez pe gant ur vandolinenn. — (Timothée Messager, Bignez avaloù giz Treger, in Ya !, no 900, 9 septembre 2022, page 9)
- Épluchez les pommes, retirez les pépins de leur centre et réduisez-les menu à l’aide d’une râpe ou d’une mandoline.
- Peilhit an avaloù, tennit o splusoù eus o cʼhreiz ha drailhit anezhe bihan gant ur rasklerez pe gant ur vandolinenn. — (Timothée Messager, Bignez avaloù giz Treger, in Ya !, no 900, 9 septembre 2022, page 9)
Dérivés modifier
Voir aussi modifier
Références modifier
- ↑ Martial Ménard, Devri : Le dictionnaire diachronique du breton, 2018 → consulter cet ouvrage
- ↑ François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages