milin-vor
Breton modifier
Étymologie modifier
- Composé de milin (« moulin ») et de mor (« mer ») (avec une mutation consonantique par adoucissement mor > vor).
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | milin-vor | milinoù-mor |
Adoucissante | vilin-vor | vilinoù-mor |
milin-vor \mi.lĩn.ˈvoːr\ féminin
- Moulin à marée.
- P’arruen e korn-tro an hent etre Tredarzeg ha kêr Landreger, e-kichen ar vilin-vor, [...]. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 38)
- Quand j’arrivais au détour de la route entre Trédarzec et la ville de Tréguier, près du moulin à marée, [...].
- P’arruen e korn-tro an hent etre Tredarzeg ha kêr Landreger, e-kichen ar vilin-vor, [...]. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 38)
Références modifier
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 571a
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 892a