milita
Forme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe militer | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Passé simple | ||
il/elle/on milita | ||
milita \mi.li.ta\
- Troisième personne du singulier du passé simple de militer.
Anagrammes
modifierForme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe militar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) milita | ||
Impératif | Présent | (tú) milita |
milita \miˈli.ta\
Prononciation
modifier- Madrid : \miˈli.ta\
- Mexico, Bogota : \miˈli.t(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \miˈli.ta\
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | milita \mi.ˈli.ta\ |
militaj \mi.ˈli.taj\ |
Accusatif | militan \mi.ˈli.tan\ |
militajn \mi.ˈli.tajn\ |
milita \mi.ˈli.ta\
- Militaire, guerrier.
- La balejo enspaciĝis kun junulinoj en vesperroboj, studantoj en smokingoj kaj soldantoj en militaj uniformoj. – La salle de bal était remplie de jeunes dames en robe de soirée, d’élèves en smoking et de soldats en uniforme militaire.
Dérivés
modifierPrononciation
modifier- France (Toulouse) : écouter « milita [Prononciation ?] »
Forme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe militare | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(lui / lei) milita | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) milita |
milita \Prononciation ?\
Anagrammes
modifierForme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe militar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela milita | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) milita |
milita \mi.ˈli.tɐ\ (Lisbonne) \mi.ˈli.tə\ (São Paulo)