mouscʼhoarzhin

(Redirigé depuis mousc’hoarzhin)

Breton modifier

Étymologie modifier

(1632) Dérivé de cʼhoarzh, avec le préfixe mous- et le suffixe -in.

Verbe modifier

Mutation Forme
Non muté mouscʼhoarzhin
Adoucissante vouscʼhoarzhin
Mixte vouscʼhoarzhin

mouscʼhoarzhin (ouzh) \musˈxwar.zĩn\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale mouscʼhoarzh-

  1. Sourire (à).
    • Job a daolas ul luchadenn ouzh Lom. Mousc’hoarzhin a rejont o-daou. — (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 32)
      Joseph lança un clin d’œil à Guillaume. Ils sourirent tous deux.
    • « Adios, padre ! » emezi (Kenavo, tad !). Ha mousc’hoarzhin a reas adarre ouzh ar manac’h. — (Youenn Drezen, Sizhun ar breur Arturo, Éditions Al Liamm, 1971, page 9)
      « Adios, padre ! » dit-elle (Au revoir, mon père !). Et elle sourit à nouveau au moine.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier

  1. Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1261a

Forme de verbe modifier

Mutation Forme
Non muté mouscʼhoarzhin
Adoucissante vouscʼhoarzhin
Mixte vouscʼhoarzhin

mouscʼhoarzhin \musˈxwar.zĩn\

  1. Première personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe mouscʼhoarzhin.