Breton modifier

Étymologie modifier

Du moyen breton pratic[1][2].

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté pratik pratikoù
Adoucissante bratik bratikoù
Spirante fratik fratikoù

pratik \ˈpra.tːik\ masculin (pour une femme, on dit : pratikez)

  1. (Commerce) Client, clientèle.
    • Digresket eo ar cʼhementad a legumaj ha frouezh bio prenet gant ar pratikoù eus 11 % en ur ober ur bloaz. — (JYLG, Start eo evit ar bio er mare-mañ, in Ya !, no 880, 22 avril 2022, page 3)
      La quantité de légumes et de fruits bio achetés par les clients a diminué de 11 % en un an.

Anagrammes modifier

Références modifier

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 598a

Turc modifier

 

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

pratik

  1. Pratique.