Étymologie

modifier
Du latin pustula.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif pustulo
\pus.ˈtu.lo\
pustuloj
\pus.ˈtu.loj\
Accusatif pustulon
\pus.ˈtu.lon\
pustulojn
\pus.ˈtu.lojn\

pustulo \pus.ˈtu.lo\

  1. (Médecine) Pustule.
    • Ekde 1790 Jenner komencis studi malsanon de melkistinoj, kiuj infektiĝis de bovina variolo, kiam dum melkado ili dispremis variolajn pustulojn ĉe la mamoj de infektitaj bovinoj. — (Vladimir Lemelev, « Homo, kiu savis milionojn », Monato)
      À partir de 1790, Jenner commença à étudier la maladie des trayeuses qui étaient infectées par la variole bovine quand elles écrasaient des pustules varioliques sur le pis des vaches infectées pendant la traite.

Vocabulaire apparenté par le sens

modifier

Prononciation

modifier

Étymologie

modifier
Du latin pustula.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
pustulo
\Prononciation ?\
pustuli
\Prononciation ?\

pustulo \pu.ˈstu.lɔ\

  1. Pustule.

Étymologie

modifier
Dénominal de pustula.

pustulo, infinitif : pustulare, parfait : pustulavi, supin : pustulatum \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Pustuler, se boursouffler.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Dérivés

modifier

Références

modifier