Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe rondar
Impératif Présent (tú) rondá
(vos) rondá
(usted) rondá
(nosotros-as) rondá
(vosotros-as) rondá
(os) rondá
(ustedes) rondá

rondá \ronˈda\

  1. Deuxième personne du singulier (vos) de l’impératif de rondar.

Prononciation modifier

Kotava modifier

Étymologie modifier

Dérivé de ronda (« tapage »).

Verbe modifier

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. rondá rondayá rondatá
2e du sing. rondal rondayal rondatal
3e du sing. rondar rondayar rondatar
1re du plur. rondat rondayat rondatat
2e du plur. rondac rondayac rondatac
3e du plur. rondad rondayad rondatad
4e du plur. rondav rondayav rondatav
voir Conjugaison en kotava

rondá \rɔnˈda\ intransitif

  1. Faire du tapage, tapager.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier

  • « rondá », dans Kotapedia