ruiniga
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- Composé de la racine ruin (« ruines »), du suffixe -ig- (« rendre, amener à ») et de la finale -a (adjectif).
Adjectif modifier
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ruiniga \ru.i.ˈni.ga\ |
ruinigaj \ru.i.ˈni.gaj\ |
| Accusatif | ruinigan \ru.i.ˈni.gan\ |
ruinigajn \ru.i.ˈni.gajn\ |
ruiniga \ru.i.ˈni.ɡa\ composition de racines de l’Antaŭparolo
- Ruineux.
- (Antaŭparolo) … ke tiu perfektiĝado fariĝados ne per arbitra, interbatala kaj ruiniga rompado kaj ŝanĝado, …
- que ce perfectionnement se fera durablement, non par une rupture et un changement arbitraires, querelleurs et ruineux, …
- (Antaŭparolo) … ke tiu perfektiĝado fariĝados ne per arbitra, interbatala kaj ruiniga rompado kaj ŝanĝado, …
Prononciation modifier
- France (Toulouse) : écouter « ruiniga [Prononciation ?] »
Références modifier
Bibliographie modifier
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- ruiniga sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- ruiniga sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition ruin-ig--a présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo, R1, R2 et R3 de l’Akademio de Esperanto).