Breton modifier

Forme de nom commun modifier

Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
skrivagner skrivagnerien skrivagnerion

skrivagnerien \skri.vã.ˈɲɛ.rjɛn\ masculin

  1. Pluriel de skrivagner.
    • Eun embanner a v-Brussel a zisklerie krenn-ha-krak d’eur cʼhelaouenner a Baris « Ar skrivagnerien flandrezek a zo deut a-benn da veza brudet en diavaez-vro, tra m'eo bet lakaet ar skrivagnerien cʼhallek a Velgia e renk ar skrivagnerien cʼhall, pe chomet int dianav en o bro end-eeun ». — (Droukverz al "Lennegez Velgiat Gallek", in Gwalarn, no 70, septembre 1934, page 44)
      Un éditeur de Bruxelles déclarait carrément à un journaliste de Paris « Les écrivains de langue flamande ont réussi à être connus à l’étranger, tandis que les écrivains de langue française de Belgique ont été rangés comme écrivains français, ou sont restés inconnus dans leur pays même. »
    • Ha pa n’ en dije Jarl Priel graet tra nemet kavout ar cʼhempouez etre lavar gwerin ha lennegezh ma tleje bezañ anavezet evel unan eus hor skrivagnerien vras. — (E-touez al Levrioù, in Al Liamm, no 21, juillet-août 1950, page 60)
      Et si Jarl Priel n’avait fait que trouver l’équilibre entre le langage populaire et la littérature, il devrait être reconnu comme l’un de nos plus grands écrivains.