skrivagner
Breton modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de skrivañ, avec le suffixe -er.
- Du moyen breton scriffaingnier[1][2].
- À comparer avec le mot gallois ysgrifennwr (sens identique).
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
---|---|---|
skrivagner | skrivagnerien | skrivagnerion |
skrivagner \skri.ˈvã.ɲːɛr\ masculin (pour une femme, on dit : skrivagnerez)
- (Littérature) Écrivain.
- Tro-spered ar vurutellerien e diwezh an naontekvet kantved hag e derou an ugentvet oa kemer an dibarelezh evel unan eus perzhioù gwellañ, marteze gwellañ perzh ur skrivagner. — (Roparz Hemon, Yezhoù ha lennegezhioù, in Al Liamm, no 56, mai–juin 1956, page 62)
- L’état d'esprit des critiques à la fin du dix-neuvième siècle et au début du vingtième était de considérer l’originalité comme l’une des meilleures qualités, peut-être la meilleure qualité d’un écrivain.
- Evit an italianeg ez on anaoudek da Rolando Sensini, skrivagner e Macerata, en deus eilskrivet din pennadoù diwar ul levr evnoniezh italianek, ha reizhet va zroidigezh. — (Kivijer, Eñvorennoù ur cʼhlasker-neizhi, in Al Liamm, no 166-167, septembre-décembre 1974, page 381)
- Pour l’italien, je suis reconnaissant envers Rolando Sensini, écrivain à Macerato, qui m'a recopié des articles d’un livre d’ornithologie italien, et corrigé ma traduction.
- Tro-spered ar vurutellerien e diwezh an naontekvet kantved hag e derou an ugentvet oa kemer an dibarelezh evel unan eus perzhioù gwellañ, marteze gwellañ perzh ur skrivagner. — (Roparz Hemon, Yezhoù ha lennegezhioù, in Al Liamm, no 56, mai–juin 1956, page 62)
Variantes modifier
Dérivés modifier
Voir aussi modifier
- skrivagner sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 673b