Néerlandais modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Du moyen néerlandais sterven, du vieux néerlandais stervan, du proto-germanique *sterbaną.
 Référence nécessaire

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik sterf stierf
jij sterft
hij, zij, het sterft
wij sterven stierven
jullie sterven
zij sterven
u sterft stierf
Auxiliaire Participe présent Participe passé
zijn stervend gestorven

sterven \stɛɾ.və:\ intransitif

  1. Mourir.
    • Op sterven liggen.
      Être à l’article de la mort.
    • Wacht niet totdat ik op sterven lig om mij te komen bezoeken.
      N’attendez pas que je sois à l’article de la mort pour venir me rendre visite.
    • Op sterven na dood zijn.
      Être moribond.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • (Région à préciser) : écouter « sterven [stɛɾ.və:] »

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]