tramgarr
Breton modifier
Étymologie modifier
- (Pluriel attesté en 1927, et singulier en 1930) Composé de tram et de karr (« voiture »).
- Mentionné dans le grand dictionnaire français-breton de François Vallée (1931, page 751b) : (karr-)tram, tramgarr.
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | tramgarr | tramgirri |
Adoucissante | dramgarr | dramgirri |
Spirante | zramgarr | zramgirri |
tramgarr \ˈtrãmɡar\ masculin
- (Transport) Tramway.
- Eun tammig en tu-hont da arzao an tramgirri e kimiadjont... — (Roparz Hemon, Gwarizi, in Gwalarn, no 10, été 1927, page 27)
- Ils se quittèrent un peu plus loin que l’arrêt des tramways...
- War-lercʼh se e kont levenez ha darvoudou eur cʼhanfardig paour en deus kavet eur pez cʼhouecʼh gwenneg war laez eun tramgarr о tont endro eus Merrion Strand. — (Ronan Kermene, traduit par Y. Guillou, En Iwerzon a levr da levr, in Gwalarn, no 21, printemps 1930, page 64)
- Après cela, il raconte la joie et les péripéties d’un gamin pauvre qui a trouvé une pièce de six sous en haut d’un tramway en revenant de Merrion Strand.
- En ur c’hortoz an tramgarr, e lavaras Katell :
« Te ’anavez ar paotr ? » — (Roparz Hemon, Nenn Jani, Éditions Al Liamm, 1974, page 208)- En attendant le tramway, Catherine dit :
« Tu connais le garçon ? »
- En attendant le tramway, Catherine dit :
- Hogen, bez’ e oa tramgirri all, koshocʼh, bet prenet en Hong-Kong, a oa digor en daou du hag ar skinier enno lakaet a-dreuz, hep trepas ebet da vont eus ur penn eus an tramgarr d’egile. — (Kivijer, Dreistbevañ, in Al Liamm, no 175, mars-avril 1976, page 103)
- Mais il y avait d’autres tramways, plus vieux, achetés à Hong-Kong, qui étaient ouverts des deux côtés et dont les bancs étaient placés en travers, sans aucun couloir pour aller d’un bout à l’autre du tramway.
- Eun tammig en tu-hont da arzao an tramgirri e kimiadjont... — (Roparz Hemon, Gwarizi, in Gwalarn, no 10, été 1927, page 27)