troadikeller
Breton modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de troadikellañ (« pédaler »), avec le suffixe -er.
Nom commun 1 modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | troadikeller | troadikellerioù |
Adoucissante | droadikeller | droadikellerioù |
Spirante | zroadikeller | zroadikellerioù |
troadikeller \trwa.di.ˈkɛlː.ɛr\ masculin
Nom commun 2 modifier
Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
---|---|---|---|
Non muté | troadikeller | troadikellerien | troadikellerion |
Adoucissante | droadikeller | droadikellerien | droadikellerion |
Spirante | zroadikeller | zroadikellerien | zroadikellerion |
troadikeller \trwa.di.ˈkɛlː.ɛr\ masculin (pour une femme, on dit : troadikellerez)
- Pédaleur.
- Estrañjourien – 26 % – yaouank – 31 % a zo dindan 40 vloaz – eo ar re-mañ evit ar braz anezho met ne savont nemet da 2 % eus an droadikellerien. — (Kemer Amzer in Ya !, no 845, 20 août 2021, page 3)
- Ceux-ci sont des étrangers – 26 % – jeunes – 31 % ont moins de 40 ans – pour la plupart d’entre eux mais ils ne se montent qu’à 2 % des pédaleurs.
- Estrañjourien – 26 % – yaouank – 31 % a zo dindan 40 vloaz – eo ar re-mañ evit ar braz anezho met ne savont nemet da 2 % eus an droadikellerien. — (Kemer Amzer in Ya !, no 845, 20 août 2021, page 3)
Forme de verbe modifier
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | troadikeller |
Adoucissante | droadikeller |
Mixte | troadikeller |
troadikeller \trwa.di.ˈkɛlː.ɛr\
- Impersonnel du présent de l’indicatif de troadikellañ.