Voir aussi : truncó

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe truncar
Indicatif Présent (yo) trunco
(tú) trunco
(vos) trunco
(él/ella/usted) trunco
(nosotros-as) trunco
(vosotros-as) trunco
(os) trunco
(ellos-as/ustedes) trunco
Imparfait (yo) trunco
(tú) trunco
(vos) trunco
(él/ella/usted) trunco
(nosotros-as) trunco
(vosotros-as) trunco
(os) trunco
(ellos-as/ustedes) trunco
Passé simple (yo) trunco
(tú) trunco
(vos) trunco
(él/ella/usted) trunco
(nosotros-as) trunco
(vosotros-as) trunco
(os) trunco
(ellos-as/ustedes) trunco
Futur simple (yo) trunco
(tú) trunco
(vos) trunco
(él/ella/usted) trunco
(nosotros-as) trunco
(vosotros-as) trunco
(os) trunco
(ellos-as/ustedes) trunco

trunco \ˈtɾuŋ.ko\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de truncar.

Prononciation modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

Dénominal de truncus (« tronc »).

Verbe modifier

truncō, infinitif : truncāre, parfait : truncāvī, supin : truncātum \ˈtrun.koː\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Tronquer, amputer, trancher.
  2. Tuer, massacrer.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Forme d’adjectif modifier

trunco \Prononciation ?\

  1. Datif masculin et neutre singulier de truncus.
  2. Ablatif masculin et neutre singulier de truncus.

Références modifier

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe truncar
Indicatif Présent eu trunco
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

trunco \ˈtɾũŋ.ku\ (Lisbonne) \ˈtɾũ.kʊ\ (São Paulo)

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de truncar.