Allemand modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich vermenge
2e du sing. du vermengst
3e du sing. er vermengt
Prétérit 1re du sing. ich vermengte
Subjonctif II 1re du sing. ich vermengte
Impératif 2e du sing. vermenge!
2e du plur. vermengt!
Participe passé vermengt
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

vermengen \fɛɐ̯ˈmɛŋən\ (voir la conjugaison)

  1. Mélanger.
    • Spinat grob hacken und mit der Sahne sowie den Gewürzen vermengen.
      Hacher grossièrement les épinards et les mélanger avec la crème et les épices.

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Dérivé par préfixation de mengen.

Verbe modifier

vermengen \Prononciation ?\ transitif

  1. Mélanger.
    • Rood en geel vermengen.
      Mélanger du rouge et du jaune.
    • In dit bericht is waarheid met fantasie vermengd.
      Cette annonce est un mélange de vérité et d’imaginaire.
  2. Confondre.
    • Tweelingen vermengen.
      Confondre des jumeaux.

Synonymes modifier

mélanger
confondre

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,3 % des Flamands,
  • 99,4 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]