Voir aussi : Βωμός

Grec modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien βωμός, bômós (« autel »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  βωμός οι  βωμοί
Génitif του  βωμού των  βωμών
Accusatif τον  βωμό τους  βωμούς
Vocatif βωμέ βωμοί

βωμός (vomós) \vɔ.ˈmɔs\ masculin

  1. (Religion) Autel.

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

De βαίνω, voir βάσις pour le sens de (« base ») et βωμίς (« pas, marche »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif βωμός οἱ βωμοί τὼ βωμώ
Vocatif βωμέ βωμοί βωμώ
Accusatif τὸν βωμόν τοὺς βωμούς τὼ βωμώ
Génitif τοῦ βωμοῦ τῶν βωμῶν τοῖν βωμοῖν
Datif τῷ βωμ τοῖς βωμοῖς τοῖν βωμοῖν

βωμός, bômós *\bɔː.ˈmos\ masculin

  1. Estrade, plateforme, base surélevée.
  2. (Religion) Autel.
    • ἐκ τοῦ δ᾽ ἀθανάτοισιν ἐπὶ χθονὶ φῦλ᾽ ἀνθρώπων
      καίουσ᾽ ὀστέα λευκὰ θυηέντων ἐπὶ βωμῶν.
      — (Hésiode, Théogonie ; traduction)
      C’est depuis ce temps que sur la terre, chez toutes les races humaines, on brûle les os des victimes sur les autels fumants des dieux.

Dérivés modifier

Références modifier