συμπολίτισσα

Grec

Étymologie

Dérivé de συμπολίτης, simpolítis (« concitoyen »), avec le suffixe -ισσα, -issa (« -esse »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	συμπολίτισσα	οι	συμπολίτισσες
Génitif	της	συμπολίτισσας	των	συμπολιτισσών
Accusatif	τη(ν)	συμπολίτισσα	τις	συμπολίτισσες
Vocatif		συμπολίτισσα		συμπολίτισσες

συμπολίτισσα, simpolítissa \Prononciation ?\ féminin (pour un homme, on dit : συμπολίτης)

1. Concitoyenne.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (συμπολίτισσα)