Conjugaison en espagnol
apenar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

apenar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   apeno [aˈpe.no]
(tú/vos
ou (vos) 
 apenas
 apenás
[aˈpe.nas]
[a.peˈnas]
(él/ella/Ud.  apena [aˈpe.na]
(nosostros-as)   apenamos [a.peˈna.mos]
(vosostros-as/os  apenáis [a.peˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.  apenan [aˈpe.nan]
Passé composé
(yo)   he apenado [e a.peˈna.ðo]
(tú/vos  has apenado [as a.peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  ha apenado [a a.peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos apenado [ˈe.mos a.peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habéis apenado [a.ˈβejs a.peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  han apenado [an a.peˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   apenaba [a.peˈna.βa]
(tú/vos  apenabas [a.peˈna.βas]
(él/ella/Ud.  apenaba [a.peˈna.βa]
(nosostros-as)   apenábamos [a.peˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os  apenabais [a.peˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  apenaban [a.peˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había apenado [a.ˈβi.a a.peˈna.ðo]
(tú/vos  habías apenado [a.ˈβi.as a.peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  había apenado [a.ˈβi.a a.peˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos apenado [a.ˈβi.a.mos a.peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habíais apenado [a.ˈβi.ajs a.peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían apenado [a.ˈβi.an a.peˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   apené [a.peˈne]
(tú/vos  apenaste [a.peˈnas.te]
(él/ella/Ud.  apenó [a.peˈno]
(nosostros-as)   apenamos [a.peˈna.mos]
(vosostros-as/os  apenasteis [a.peˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  apenaron [a.peˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube apenado [ˈu.βe a.peˈna.ðo]
(tú/vos  hubiste apenado [u.ˈβi.ste a.peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo apenado [ˈu.βo a.peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos apenado [u.ˈβi.mos a.peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis apenado [u.ˈβi.stejs a.peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron apenado [u.ˈβje.ɾon a.peˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   apenaré [a.pe.naˈɾe]
(tú/vos  apenarás [a.pe.naˈɾas]
(él/ella/Ud.  apenará [a.pe.naˈɾa]
(nosostros-as)   apenaremos [a.pe.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  apenaréis [a.pe.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  apenarán [a.pe.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré apenado [a.ˈβɾe a.peˈna.ðo]
(tú/vos  habrás apenado [a.ˈβɾas a.peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá apenado [a.ˈβɾa a.peˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos apenado [a.ˈβɾe.mos a.peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habréis apenado [a.ˈβɾejs a.peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán apenado [a.ˈβɾan a.peˈna.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   apenaría [a.pe.naˈɾi.a]
(tú/vos  apenarías [a.pe.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  apenaría [a.pe.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   apenaríamos [a.pe.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  apenaríais [a.pe.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  apenarían [a.pe.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría apenado [a.ˈβɾi.a a.peˈna.ðo]
(tú/vos  habrías apenado [a.ˈβɾi.as a.peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habría apenado [a.ˈβɾi.a a.peˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos apenado [a.ˈβɾi.a.mos a.peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habríais apenado [a.ˈβɾi.ajs a.peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían apenado [a.ˈβɾi.an a.peˈna.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   apene [a.ˈpe.ne]
(tú/vos
ou (vos) 
 apenes
 apenés
[a.ˈpe.nes]
[a.peˈnes]
(él/ella/Ud.  apene [a.ˈpe.ne]
(nosostros-as)   apenemos [a.peˈne.mos]
(vosostros-as/os  apenéis [a.peˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.  apenen [a.ˈpe.nen]
Passé composé
(yo)   haya apenado [ˈa.ja a.peˈna.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas apenado
 hayás apenado
[ˈa.jas a.peˈna.ðo]
[a.ˈjas a.peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  haya apenado [ˈa.ja a.peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos apenado [a.ˈja.mos a.peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis apenado [a.ˈjajs a.peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan apenado [ˈa.jan a.peˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   apenara [a.peˈna.ɾa]
(tú/vos  apenaras [a.peˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.  apenara [a.peˈna.ɾa]
(nosostros-as)   apenáramos [a.peˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  apenarais [a.peˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  apenaran [a.peˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera apenado [u.ˈβje.ɾa a.peˈna.ðo]
(tú/vos  hubieras apenado [u.ˈβje.ɾas a.peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera apenado [u.ˈβje.ɾa a.peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos apenado [u.ˈβje.ɾa.mos a.peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais apenado [u.ˈβje.ɾajs a.peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran apenado [u.ˈβje.ɾan a.peˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   apenase [a.peˈna.se]
(tú/vos  apenases [a.peˈna.ses]
(él/ella/Ud.  apenase [a.peˈna.se]
(nosostros-as)   apenásemos [a.peˈna.se.mos]
(vosostros-as/os  apenaseis [a.peˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  apenasen [a.peˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese apenado [u.ˈβje.se a.peˈna.ðo]
(tú/vos  hubieses apenado [u.ˈβje.ses a.peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese apenado [u.ˈβje.se a.peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos apenado [u.ˈβje.se.mos a.peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis apenado [u.ˈβje.sejs a.peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen apenado [u.ˈβje.sen a.peˈna.ðo]
Futur
(yo)   apenare [a.peˈna.ɾe]
(tú/vos  apenares [a.peˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.  apenare [a.peˈna.ɾe]
(nosostros-as)   apenáremos [a.peˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  apenareis [a.peˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  apenaren [a.peˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere apenado [u.ˈβje.ɾe a.peˈna.ðo]
(tú/vos  hubieres apenado [u.ˈβje.ɾes a.peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere apenado [u.ˈβje.ɾe a.peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos apenado [u.ˈβje.ɾe.mos a.peˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis apenado [u.ˈβje.ɾejs a.peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren apenado [u.ˈβje.ɾen a.peˈna.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 apena
 apená
[aˈpe.na]
[a.peˈna]
(usted)   apene [aˈpe.ne]
(nosostros-as)   apenemos [a.peˈne.mos]
(vosostros-as)   apenad [a.peˈnað]
(ustedes)   apenen [aˈpe.nen]