Conjugaison:espagnol/culminar

Conjugaison en espagnol
culminar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

culminar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   culmino [kulˈmi.no]
(tú/vos
ou (vos) 
 culminas
 culminás
[kulˈmi.nas]
[kul.miˈnas]
(él/ella/Ud.  culmina [kulˈmi.na]
(nosostros-as)   culminamos [kul.miˈna.mos]
(vosostros-as/os  culmináis [kul.miˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.  culminan [kulˈmi.nan]
Passé composé
(yo)   he culminado [e kul.miˈna.ðo]
(tú/vos  has culminado [as kul.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  ha culminado [a kul.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos culminado [ˈe.mos kul.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habéis culminado [a.ˈβejs kul.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  han culminado [an kul.miˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   culminaba [kul.miˈna.βa]
(tú/vos  culminabas [kul.miˈna.βas]
(él/ella/Ud.  culminaba [kul.miˈna.βa]
(nosostros-as)   culminábamos [kul.miˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os  culminabais [kul.miˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  culminaban [kul.miˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había culminado [a.ˈβi.a kul.miˈna.ðo]
(tú/vos  habías culminado [a.ˈβi.as kul.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  había culminado [a.ˈβi.a kul.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos culminado [a.ˈβi.a.mos kul.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habíais culminado [a.ˈβi.ajs kul.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían culminado [a.ˈβi.an kul.miˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   culminé [kul.miˈne]
(tú/vos  culminaste [kul.miˈnas.te]
(él/ella/Ud.  culminó [kul.miˈno]
(nosostros-as)   culminamos [kul.miˈna.mos]
(vosostros-as/os  culminasteis [kul.miˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  culminaron [kul.miˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube culminado [ˈu.βe kul.miˈna.ðo]
(tú/vos  hubiste culminado [u.ˈβi.ste kul.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo culminado [ˈu.βo kul.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos culminado [u.ˈβi.mos kul.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis culminado [u.ˈβi.stejs kul.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron culminado [u.ˈβje.ɾon kul.miˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   culminaré [kul.mi.naˈɾe]
(tú/vos  culminarás [kul.mi.naˈɾas]
(él/ella/Ud.  culminará [kul.mi.naˈɾa]
(nosostros-as)   culminaremos [kul.mi.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  culminaréis [kul.mi.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  culminarán [kul.mi.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré culminado [a.ˈβɾe kul.miˈna.ðo]
(tú/vos  habrás culminado [a.ˈβɾas kul.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá culminado [a.ˈβɾa kul.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos culminado [a.ˈβɾe.mos kul.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habréis culminado [a.ˈβɾejs kul.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán culminado [a.ˈβɾan kul.miˈna.ðo]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   culminaría [kul.mi.naˈɾi.a]
(tú/vos  culminarías [kul.mi.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  culminaría [kul.mi.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   culminaríamos [kul.mi.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  culminaríais [kul.mi.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  culminarían [kul.mi.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría culminado [a.ˈβɾi.a kul.miˈna.ðo]
(tú/vos  habrías culminado [a.ˈβɾi.as kul.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  habría culminado [a.ˈβɾi.a kul.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos culminado [a.ˈβɾi.a.mos kul.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os  habríais culminado [a.ˈβɾi.ajs kul.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían culminado [a.ˈβɾi.an kul.miˈna.ðo]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   culmine [kul.ˈmi.ne]
(tú/vos
ou (vos) 
 culmines
 culminés
[kul.ˈmi.nes]
[kul.miˈnes]
(él/ella/Ud.  culmine [kul.ˈmi.ne]
(nosostros-as)   culminemos [kul.miˈne.mos]
(vosostros-as/os  culminéis [kul.miˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.  culminen [kul.ˈmi.nen]
Passé composé
(yo)   haya culminado [ˈa.ja kul.miˈna.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas culminado
 hayás culminado
[ˈa.jas kul.miˈna.ðo]
[a.ˈjas kul.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  haya culminado [ˈa.ja kul.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos culminado [a.ˈja.mos kul.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis culminado [a.ˈjajs kul.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan culminado [ˈa.jan kul.miˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   culminara [kul.miˈna.ɾa]
(tú/vos  culminaras [kul.miˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.  culminara [kul.miˈna.ɾa]
(nosostros-as)   culmináramos [kul.miˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  culminarais [kul.miˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  culminaran [kul.miˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera culminado [u.ˈβje.ɾa kul.miˈna.ðo]
(tú/vos  hubieras culminado [u.ˈβje.ɾas kul.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera culminado [u.ˈβje.ɾa kul.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos culminado [u.ˈβje.ɾa.mos kul.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais culminado [u.ˈβje.ɾajs kul.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran culminado [u.ˈβje.ɾan kul.miˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   culminase [kul.miˈna.se]
(tú/vos  culminases [kul.miˈna.ses]
(él/ella/Ud.  culminase [kul.miˈna.se]
(nosostros-as)   culminásemos [kul.miˈna.se.mos]
(vosostros-as/os  culminaseis [kul.miˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  culminasen [kul.miˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese culminado [u.ˈβje.se kul.miˈna.ðo]
(tú/vos  hubieses culminado [u.ˈβje.ses kul.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese culminado [u.ˈβje.se kul.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos culminado [u.ˈβje.se.mos kul.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis culminado [u.ˈβje.sejs kul.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen culminado [u.ˈβje.sen kul.miˈna.ðo]
Futur
(yo)   culminare [kul.miˈna.ɾe]
(tú/vos  culminares [kul.miˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.  culminare [kul.miˈna.ɾe]
(nosostros-as)   culmináremos [kul.miˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  culminareis [kul.miˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  culminaren [kul.miˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere culminado [u.ˈβje.ɾe kul.miˈna.ðo]
(tú/vos  hubieres culminado [u.ˈβje.ɾes kul.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere culminado [u.ˈβje.ɾe kul.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos culminado [u.ˈβje.ɾe.mos kul.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis culminado [u.ˈβje.ɾejs kul.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren culminado [u.ˈβje.ɾen kul.miˈna.ðo]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 culmina
 culminá
[kulˈmi.na]
[kul.miˈna]
(usted)   culmine [kulˈmi.ne]
(nosostros-as)   culminemos [kul.miˈne.mos]
(vosostros-as)   culminad [kul.miˈnað]
(ustedes)   culminen [kulˈmi.nen]