Conjugaison:espagnol/demostrar

Conjugaison en espagnol
demostrar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

demostrar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

modifier
Présent
(yo)   demuestro [deˈmwɛs.tɾo]
(tú/vos
ou (vos) 
 demuestras
 demostrás
[deˈmwɛs.tɾas]
[de.mosˈtɾas]
(él/ella/Ud.  demuestra [deˈmwɛs.tɾa]
(nosostros-as)   demostramos [de.mosˈtɾa.mos]
(vosostros-as/os  demostráis [de.mosˈtɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  demuestran [deˈmwɛs.tɾan]
Passé composé
(yo)   he demostrado [e de.mosˈtɾa.ðo]
(tú/vos  has demostrado [as de.mosˈtɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  ha demostrado [a de.mosˈtɾa.ðo]
(nosotros-as)   hemos demostrado [ˈe.mos de.mosˈtɾa.ðo]
(vosotros-as/os  habéis demostrado [a.ˈβejs de.mosˈtɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  han demostrado [an de.mosˈtɾa.ðo]
Imparfait
(yo)   demostraba [de.mosˈtɾa.βa]
(tú/vos  demostrabas [de.mosˈtɾa.βas]
(él/ella/Ud.  demostraba [de.mosˈtɾa.βa]
(nosostros-as)   demostrábamos [de.mosˈtɾa.βa.mos]
(vosostros-as/os  demostrabais [de.mosˈtɾa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  demostraban [de.mosˈtɾa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había demostrado [a.ˈβi.a de.mosˈtɾa.ðo]
(tú/vos  habías demostrado [a.ˈβi.as de.mosˈtɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  había demostrado [a.ˈβi.a de.mosˈtɾa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos demostrado [a.ˈβi.a.mos de.mosˈtɾa.ðo]
(vosotros-as/os  habíais demostrado [a.ˈβi.ajs de.mosˈtɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían demostrado [a.ˈβi.an de.mosˈtɾa.ðo]
Passé simple
(yo)   demostré [de.mosˈtɾe]
(tú/vos  demostraste [de.mosˈtɾas.te]
(él/ella/Ud.  demostró [de.mosˈtɾo]
(nosostros-as)   demostramos [de.mosˈtɾa.mos]
(vosostros-as/os  demostrasteis [de.mosˈtɾas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  demostraron [de.mosˈtɾa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube demostrado [ˈu.βe de.mosˈtɾa.ðo]
(tú/vos  hubiste demostrado [u.ˈβi.ste de.mosˈtɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo demostrado [ˈu.βo de.mosˈtɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos demostrado [u.ˈβi.mos de.mosˈtɾa.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis demostrado [u.ˈβi.stejs de.mosˈtɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron demostrado [u.ˈβje.ɾon de.mosˈtɾa.ðo]
Futur simple
(yo)   demostraré [de.mos.tɾaˈɾe]
(tú/vos  demostrarás [de.mos.tɾaˈɾas]
(él/ella/Ud.  demostrará [de.mos.tɾaˈɾa]
(nosostros-as)   demostraremos [de.mos.tɾaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  demostraréis [de.mos.tɾaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  demostrarán [de.mos.tɾaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré demostrado [a.ˈβɾe de.mosˈtɾa.ðo]
(tú/vos  habrás demostrado [a.ˈβɾas de.mosˈtɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá demostrado [a.ˈβɾa de.mosˈtɾa.ðo]
(nosotros-as)   habremos demostrado [a.ˈβɾe.mos de.mosˈtɾa.ðo]
(vosotros-as/os  habréis demostrado [a.ˈβɾejs de.mosˈtɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán demostrado [a.ˈβɾan de.mosˈtɾa.ðo]

Conditionnel

modifier
Présent
(yo)   demostraría [de.mos.tɾaˈɾi.a]
(tú/vos  demostrarías [de.mos.tɾaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  demostraría [de.mos.tɾaˈɾi.a]
(nosostros-as)   demostraríamos [de.mos.tɾaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  demostraríais [de.mos.tɾaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  demostrarían [de.mos.tɾaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría demostrado [a.ˈβɾi.a de.mosˈtɾa.ðo]
(tú/vos  habrías demostrado [a.ˈβɾi.as de.mosˈtɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  habría demostrado [a.ˈβɾi.a de.mosˈtɾa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos demostrado [a.ˈβɾi.a.mos de.mosˈtɾa.ðo]
(vosotros-as/os  habríais demostrado [a.ˈβɾi.ajs de.mosˈtɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían demostrado [a.ˈβɾi.an de.mosˈtɾa.ðo]

Subjonctif

modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   demuestre [de.ˈmwɛs.tɾe]
(tú/vos
ou (vos) 
 demuestres
 demostrés
[de.ˈmwɛs.tɾes]
[de.mosˈtɾes]
(él/ella/Ud.  demuestre [de.ˈmwɛs.tɾe]
(nosostros-as)   demostremos [de.mosˈtɾe.mos]
(vosostros-as/os  demostréis [de.mosˈtɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  demuestren [de.ˈmwɛs.tɾen]
Passé composé
(yo)   haya demostrado [ˈa.ja de.mosˈtɾa.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas demostrado
 hayás demostrado
[ˈa.jas de.mosˈtɾa.ðo]
[a.ˈjas de.mosˈtɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  haya demostrado [ˈa.ja de.mosˈtɾa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos demostrado [a.ˈja.mos de.mosˈtɾa.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis demostrado [a.ˈjajs de.mosˈtɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan demostrado [ˈa.jan de.mosˈtɾa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   demostrara [de.mosˈtɾa.ɾa]
(tú/vos  demostraras [de.mosˈtɾa.ɾas]
(él/ella/Ud.  demostrara [de.mosˈtɾa.ɾa]
(nosostros-as)   demostráramos [de.mosˈtɾa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  demostrarais [de.mosˈtɾa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  demostraran [de.mosˈtɾa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera demostrado [u.ˈβje.ɾa de.mosˈtɾa.ðo]
(tú/vos  hubieras demostrado [u.ˈβje.ɾas de.mosˈtɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera demostrado [u.ˈβje.ɾa de.mosˈtɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos demostrado [u.ˈβje.ɾa.mos de.mosˈtɾa.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais demostrado [u.ˈβje.ɾajs de.mosˈtɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran demostrado [u.ˈβje.ɾan de.mosˈtɾa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   demostrase [de.mosˈtɾa.se]
(tú/vos  demostrases [de.mosˈtɾa.ses]
(él/ella/Ud.  demostrase [de.mosˈtɾa.se]
(nosostros-as)   demostrásemos [de.mosˈtɾa.se.mos]
(vosostros-as/os  demostraseis [de.mosˈtɾa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  demostrasen [de.mosˈtɾa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese demostrado [u.ˈβje.se de.mosˈtɾa.ðo]
(tú/vos  hubieses demostrado [u.ˈβje.ses de.mosˈtɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese demostrado [u.ˈβje.se de.mosˈtɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos demostrado [u.ˈβje.se.mos de.mosˈtɾa.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis demostrado [u.ˈβje.sejs de.mosˈtɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen demostrado [u.ˈβje.sen de.mosˈtɾa.ðo]
Futur
(yo)   demostrare [de.mosˈtɾa.ɾe]
(tú/vos  demostrares [de.mosˈtɾa.ɾes]
(él/ella/Ud.  demostrare [de.mosˈtɾa.ɾe]
(nosostros-as)   demostráremos [de.mosˈtɾa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  demostrareis [de.mosˈtɾa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  demostraren [de.mosˈtɾa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere demostrado [u.ˈβje.ɾe de.mosˈtɾa.ðo]
(tú/vos  hubieres demostrado [u.ˈβje.ɾes de.mosˈtɾa.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere demostrado [u.ˈβje.ɾe de.mosˈtɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos demostrado [u.ˈβje.ɾe.mos de.mosˈtɾa.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis demostrado [u.ˈβje.ɾejs de.mosˈtɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren demostrado [u.ˈβje.ɾen de.mosˈtɾa.ðo]

Impératif

modifier
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 demuestra
 demostrá
[deˈmwɛs.tɾa]
[de.mosˈtɾa]
(usted)   demuestre [deˈmwɛs.tɾe]
(nosostros-as)   demostremos [de.mosˈtɾe.mos]
(vosostros-as)   demostrad [de.mosˈtɾað]
(ustedes)   demuestren [deˈmwɛs.tɾen]