Conjugaison en espagnol
encarar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

encarar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   encaro [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 encaras
 encarás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encaramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encaráis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encaran [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he encarado [e]
(tú/vos  has encarado [as]
(él/ella/Ud.  ha encarado [a]
(nosotros-as)   hemos encarado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis encarado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han encarado [an]
Imparfait
(yo)   encaraba [Prononciation ?]
(tú/vos  encarabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encaraba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encarábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encarabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encaraban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había encarado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías encarado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había encarado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos encarado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais encarado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían encarado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   encaré [Prononciation ?]
(tú/vos  encaraste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encaró [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encaramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encarasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encararon [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube encarado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste encarado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo encarado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos encarado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis encarado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron encarado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   encararé [Prononciation ?]
(tú/vos  encararás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encarará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encararemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encararéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encararán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré encarado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás encarado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá encarado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos encarado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis encarado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán encarado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   encararía [Prononciation ?]
(tú/vos  encararías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encararía [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encararíamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encararíais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encararían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría encarado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías encarado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría encarado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos encarado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais encarado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían encarado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   encare [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 encares
 encarés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encaren [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya encarado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas encarado
 hayás encarado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya encarado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos encarado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis encarado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan encarado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   encarara [Prononciation ?]
(tú/vos  encararas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encarara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encaráramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encararais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encararan [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera encarado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras encarado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera encarado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos encarado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais encarado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran encarado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   encarase [Prononciation ?]
(tú/vos  encarases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encarase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encarásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encaraseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encarasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese encarado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses encarado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese encarado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos encarado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis encarado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen encarado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   encarare [Prononciation ?]
(tú/vos  encarares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  encarare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encaráremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  encarareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  encararen [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere encarado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres encarado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere encarado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos encarado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis encarado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren encarado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 encara
 encará
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   encare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   encarad [Prononciation ?]
(ustedes)   encaren [Prononciation ?]