Conjugaison en espagnol
encular
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

encular, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

modifier

Indicatif

modifier
Présent
(yo)   enculo [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 enculas
 enculás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   encula [Prononciation ?]
(nosostros-as)   enculamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   enculáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   enculan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he enculado [e]
(tú/vos)   has enculado [as]
(él/ella/Ud.)   ha enculado [a]
(nosotros-as)   hemos enculado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis enculado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han enculado [an]
Imparfait
(yo)   enculaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   enculabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   enculaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   enculábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   enculabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   enculaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había enculado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías enculado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había enculado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos enculado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais enculado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían enculado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   enculé [Prononciation ?]
(tú/vos)   enculaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   enculó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   enculamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   enculasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   encularon [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube enculado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste enculado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo enculado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos enculado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis enculado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron enculado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   encularé [Prononciation ?]
(tú/vos)   encularás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   enculará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encularemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   encularéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   encularán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré enculado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás enculado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá enculado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos enculado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis enculado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán enculado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

modifier
Présent
(yo)   encularía [Prononciation ?]
(tú/vos)   encularías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   encularía [Prononciation ?]
(nosostros-as)   encularíamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   encularíais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   encularían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría enculado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías enculado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría enculado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos enculado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais enculado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían enculado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   encule [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 encules
 enculés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   encule [Prononciation ?]
(nosostros-as)   enculemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   enculéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   enculen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya enculado [ˈa.ja]
(tú/vos)   hayas enculado [ˈa.jas]
(él/ella/Ud.)   haya enculado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos enculado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis enculado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan enculado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   enculara [Prononciation ?]
(tú/vos)   encularas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   enculara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   enculáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   encularais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   encularan [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera enculado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras enculado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera enculado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos enculado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais enculado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran enculado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   enculase [Prononciation ?]
(tú/vos)   enculases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   enculase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   enculásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   enculaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   enculasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese enculado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses enculado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese enculado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos enculado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis enculado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen enculado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   enculare [Prononciation ?]
(tú/vos)   enculares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   enculare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   enculáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   enculareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   encularen [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere enculado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres enculado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere enculado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos enculado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis enculado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren enculado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

modifier
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 encula
 enculá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   encule [Prononciation ?]
(nosostros-as)   enculemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   enculad [Prononciation ?]
(ustedes)   enculen [Prononciation ?]