Conjugaison:espagnol/enmendar

Conjugaison en espagnol
enmendar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

enmendar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	enmendar	[en.menˈdaɾ]	haber	enmendado	[aˌβeɾ en.menˈda.ðo]
Gérondif	enmendando	[en.menˈdan̪.do]	habiendo	enmendado	[aˌβjen.do en.menˈda.ðo]
Participe passé	enmendado	[en.menˈda.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   enmiendo [enˈmjen.do] (tú/vos)  ou (vos)   enmiendas  enmendás [enˈmjen.das] [en.menˈdas] (él/ella/Ud.)   enmienda [enˈmjen.da] (nosostros-as)   enmendamos [en.menˈda.mos] (vosostros-as/os)   enmendáis [en.menˈdai̯s] (ellos-as/Uds.)   enmiendan [enˈmjen.dan]	Passé composé (yo)   he enmendado [e en.menˈda.ðo] (tú/vos)   has enmendado [as en.menˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   ha enmendado [a en.menˈda.ðo] (nosotros-as)   hemos enmendado [ˈe.mos en.menˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habéis enmendado [a.ˈβejs en.menˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   han enmendado [an en.menˈda.ðo]
Imparfait (yo)   enmendaba [en.menˈda.βa] (tú/vos)   enmendabas [en.menˈda.βas] (él/ella/Ud.)   enmendaba [en.menˈda.βa] (nosostros-as)   enmendábamos [en.menˈda.βa.mos] (vosostros-as/os)   enmendabais [en.menˈda.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   enmendaban [en.menˈda.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había enmendado [a.ˈβi.a en.menˈda.ðo] (tú/vos)   habías enmendado [a.ˈβi.as en.menˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   había enmendado [a.ˈβi.a en.menˈda.ðo] (nosotros-as)   habíamos enmendado [a.ˈβi.a.mos en.menˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habíais enmendado [a.ˈβi.ajs en.menˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían enmendado [a.ˈβi.an en.menˈda.ðo]
Passé simple (yo)   enmendé [en.menˈde] (tú/vos)   enmendaste [en.menˈdas.te] (él/ella/Ud.)   enmendó [en.menˈdo] (nosostros-as)   enmendamos [en.menˈda.mos] (vosostros-as/os)   enmendasteis [en.menˈdas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   enmendaron [en.menˈda.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube enmendado [ˈu.βe en.menˈda.ðo] (tú/vos)   hubiste enmendado [u.ˈβi.ste en.menˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo enmendado [ˈu.βo en.menˈda.ðo] (nosotros-as)   hubimos enmendado [u.ˈβi.mos en.menˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis enmendado [u.ˈβi.stejs en.menˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron enmendado [u.ˈβje.ɾon en.menˈda.ðo]
Futur simple (yo)   enmendaré [en.men.daˈɾe] (tú/vos)   enmendarás [en.men.daˈɾas] (él/ella/Ud.)   enmendará [en.men.daˈɾa] (nosostros-as)   enmendaremos [en.men.daˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   enmendaréis [en.men.daˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   enmendarán [en.men.daˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré enmendado [a.ˈβɾe en.menˈda.ðo] (tú/vos)   habrás enmendado [a.ˈβɾas en.menˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá enmendado [a.ˈβɾa en.menˈda.ðo] (nosotros-as)   habremos enmendado [a.ˈβɾe.mos en.menˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habréis enmendado [a.ˈβɾejs en.menˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán enmendado [a.ˈβɾan en.menˈda.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   enmendaría [en.men.daˈɾi.a] (tú/vos)   enmendarías [en.men.daˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   enmendaría [en.men.daˈɾi.a] (nosostros-as)   enmendaríamos [en.men.daˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   enmendaríais [en.men.daˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   enmendarían [en.men.daˈɾi.an]

Passé (yo)   habría enmendado [a.ˈβɾi.a en.menˈda.ðo] (tú/vos)   habrías enmendado [a.ˈβɾi.as en.menˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   habría enmendado [a.ˈβɾi.a en.menˈda.ðo] (nosotros-as)   habríamos enmendado [a.ˈβɾi.a.mos en.menˈda.ðo] (vosotros-as/os)   habríais enmendado [a.ˈβɾi.ajs en.menˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían enmendado [a.ˈβɾi.an en.menˈda.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   enmiende [en.ˈmjen.de] (tú/vos)  ou (vos)   enmiendes  enmendés [en.ˈmjen.des] [en.menˈdes] (él/ella/Ud.)   enmiende [en.ˈmjen.de] (nosostros-as)   enmendemos [en.menˈde.mos] (vosostros-as/os)   enmendéis [en.menˈdei̯s] (ellos-as/Uds.)   enmienden [en.ˈmjen.den]	Passé composé (yo)   haya enmendado [ˈa.ja en.menˈda.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas enmendado  hayás enmendado [ˈa.jas en.menˈda.ðo] [a.ˈjas en.menˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   haya enmendado [ˈa.ja en.menˈda.ðo] (nosotros-as)   hayamos enmendado [a.ˈja.mos en.menˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis enmendado [a.ˈjajs en.menˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan enmendado [ˈa.jan en.menˈda.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   enmendara [en.menˈda.ɾa] (tú/vos)   enmendaras [en.menˈda.ɾas] (él/ella/Ud.)   enmendara [en.menˈda.ɾa] (nosostros-as)   enmendáramos [en.menˈda.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   enmendarais [en.menˈda.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   enmendaran [en.menˈda.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera enmendado [u.ˈβje.ɾa en.menˈda.ðo] (tú/vos)   hubieras enmendado [u.ˈβje.ɾas en.menˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera enmendado [u.ˈβje.ɾa en.menˈda.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos enmendado [u.ˈβje.ɾa.mos en.menˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais enmendado [u.ˈβje.ɾajs en.menˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran enmendado [u.ˈβje.ɾan en.menˈda.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   enmendase [en.menˈda.se] (tú/vos)   enmendases [en.menˈda.ses] (él/ella/Ud.)   enmendase [en.menˈda.se] (nosostros-as)   enmendásemos [en.menˈda.se.mos] (vosostros-as/os)   enmendaseis [en.menˈda.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   enmendasen [en.menˈda.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese enmendado [u.ˈβje.se en.menˈda.ðo] (tú/vos)   hubieses enmendado [u.ˈβje.ses en.menˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese enmendado [u.ˈβje.se en.menˈda.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos enmendado [u.ˈβje.se.mos en.menˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis enmendado [u.ˈβje.sejs en.menˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen enmendado [u.ˈβje.sen en.menˈda.ðo]
Futur (yo)   enmendare [en.menˈda.ɾe] (tú/vos)   enmendares [en.menˈda.ɾes] (él/ella/Ud.)   enmendare [en.menˈda.ɾe] (nosostros-as)   enmendáremos [en.menˈda.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   enmendareis [en.menˈda.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   enmendaren [en.menˈda.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere enmendado [u.ˈβje.ɾe en.menˈda.ðo] (tú/vos)   hubieres enmendado [u.ˈβje.ɾes en.menˈda.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere enmendado [u.ˈβje.ɾe en.menˈda.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos enmendado [u.ˈβje.ɾe.mos en.menˈda.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis enmendado [u.ˈβje.ɾejs en.menˈda.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren enmendado [u.ˈβje.ɾen en.menˈda.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   enmienda  enmendá [enˈmjen.da] [en.menˈda] (usted)   enmiende [enˈmjen.de] (nosostros-as)   enmendemos [en.menˈde.mos] (vosostros-as)   enmendad [en.menˈdað] (ustedes)   enmienden [enˈmjen.den]