Sequana
Latin modifier
Étymologie modifier
- Mot gaulois issu de l’indo-européen *seikʷ-[1] (« couler »), apparenté à siat (« pleuvoir »), siccus (« sec [qui a versé toute son eau, déversé] »), sicco (« essorer, sécher ») à *Separa qui donne Sèvre.
Nom propre modifier
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Sequană |
Vocatif | Sequană |
Accusatif | Sequanăm |
Génitif | Sequanae |
Datif | Sequanae |
Ablatif | Sequanā |
Sēquana \ˈseː.kʷa.na\ masculin
- Seine.
- Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. — (César, B.G., I, 1.)
Variantes modifier
Dérivés modifier
Références modifier
- « Sequana », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Sequana », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
- Aussi chez Henri GOELZER
- ↑ Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage