Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Dérivé par préfixation de breken.

Verbe modifier

verbreken \Prononciation ?\ transitif

  1. Briser, rompre, violer.
    • Het zegel van een brief verbreken.
      Briser le sceau d’une lettre.
    • Het contact, de banden met iemand verbreken
      Couper les ponts avec quelqu’un.
  2. (Automobile, Technique), Couper.
    • De verbinding is verbroken.
      La ligne est coupée.
    • Het contact verbreken.
      Couper le contact.
  3. (Droit) Rompre, violer.
    • Een contract verbreken.
      Rompre un contrat.
    • Een belofte verbreken.
      Ne pas tenir une promesse.

Synonymes modifier

briser
couper
rompre

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,8 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]