Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

beding

  1. Condition.

Synonymes modifier

Allemand modifier

Forme de verbe modifier

beding \bəˈdɪŋ\

  1. Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de bedingen.

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Pluriel
bedingen

beding \Prononciation ?\ neutre

  1. Clause, stipulation, condition.
    • onder beding van : à condition de.
    • ik wil het doen, onder één beding : je le ferai à une seule condition.
    • onder geen beding : en aucun cas.
    • (Droit) andersluidend beding : clause contraire.
    • (Droit) arbitraal beding : clause compromissoire, clause arbitrale.
    • (Droit) bestendig gebruikelijk beding : clause d’usage.
    • (Droit) beding van niet-vrijwaring : clause de non-garantie, clause exclusive de garantie.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 91,8 % des Flamands,
  • 94,4 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]