Voir aussi : Charakter

Polonais modifier

Étymologie modifier

Du latin character.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif charakter charaktery
Vocatif charakterze charaktery
Accusatif charakter charaktery
Génitif charakteru charakterów
Locatif charakterze charakterach
Datif charakterowi charakterom
Instrumental charakterem charakterami

charakter \xaˈraktɛr\ masculin inanimé

  1. (Psychologie) Caractère.
    • Maria ma okropny charakter, trudno z nią mieszkać.
      Marie a un caractère affreux, c'est dur de vivre avec elle.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • charakter sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Références modifier

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin character.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif charakter charaktery
Génitif charakteru charakterů
Datif charakteru charakterům
Accusatif charakter charaktery
Vocatif charaktere charaktery
Locatif charakteru charakterech
Instrumental charakterem charaktery

charkater \xaraktɛr\ masculin inanimé

  1. Caractère.
    • Výraz odér má spíše charakter ambivalentní: může označovat silnou příjemnou vůni, ale často se užívá v ironickém významu pro nepříjemný zápach.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Références modifier

  • charakter sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)