Forme de verbe 1

modifier
Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif contentus contentă contentum contentī contentae contentă
Vocatif contente contentă contentum contentī contentae contentă
Accusatif contentum contentăm contentum contentōs contentās contentă
Génitif contentī contentae contentī contentōrŭm contentārŭm contentōrŭm
Datif contentō contentae contentō contentīs contentīs contentīs
Ablatif contentō contentā contentō contentīs contentīs contentīs

contentus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de contendo.
    1. Tendu, appliqué.

Forme de verbe 2

modifier
Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif contentus contentă contentum contentī contentae contentă
Vocatif contente contentă contentum contentī contentae contentă
Accusatif contentum contentăm contentum contentōs contentās contentă
Génitif contentī contentae contentī contentōrŭm contentārŭm contentōrŭm
Datif contentō contentae contentō contentīs contentīs contentīs
Ablatif contentō contentā contentō contentīs contentīs contentīs

contentus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de contineo.
    1. Content, satisfait.

Références

modifier
  • « contentus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 416)