Polonais modifier

Étymologie modifier

Du vieux slave čeľadь qui donne aussi čeleď (« maisonnée, domesticité ») en tchèque, челядь, čeljaď en russe, de même radical que człowiek (« homme »)[1].

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif czeladź czeladzie
Vocatif czeladzi czeladzie
Accusatif czeladź czeladzi
Génitif czeladzi czeladzi
Locatif czeladzi czeladziach
Datif czeladzi czeladziom
Instrumental czeladzią czeladziami

czeladź \ʧ̑ɛlaʨ̑\ féminin

  1. (Histoire) Domesticité, ensemble des serviteurs.
    • Pan ustanowił tego niewolnika nad członkami czeladzi swojej.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • czeladź sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Références modifier

  1. « czeladź », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927