dibercʼhennañ
Breton modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
Mutation | Infinitif |
---|---|
Non muté | dibercʼhennañ |
Adoucissante | zibercʼhennañ |
Durcissante | tibercʼhennañ |
dibercʼhennañ \di.bɛrˈɣɛnː.ã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale dibercʼhenn-
- Déposséder, exproprier.
- Divroiñ a reas an Datared davet Turkia dre gantmiliadoù e-doug an XVIIIvet hag an XIXvet kantved, rak ne felle ket dezho chom dindan yev ar Rusianed hag ivez dre ma oant dibercʼhennet eus o douaroù […]. — (Per Penneg, Ur bobl dizouar : Planedenn griz Tatared Krimea, in Al Liamm, no 158, mai-juin 1973, page 208)
- Les Tatares émigrèrent vers la Turquie par centaines de milliers au cours des XVIIIe et XIXe siècles, car ils ne voulaient par rester sous le joug des Russes, et aussi, du fait qu’ils avaient été dépossédés de leurs terres […].
- Divroiñ a reas an Datared davet Turkia dre gantmiliadoù e-doug an XVIIIvet hag an XIXvet kantved, rak ne felle ket dezho chom dindan yev ar Rusianed hag ivez dre ma oant dibercʼhennet eus o douaroù […]. — (Per Penneg, Ur bobl dizouar : Planedenn griz Tatared Krimea, in Al Liamm, no 158, mai-juin 1973, page 208)
Synonymes modifier
Variantes modifier
Dérivés modifier
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 573a
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 398b, 551a