diganeomp
Breton modifier
Forme de préposition modifier
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | diganin |
2e du sing. | diganit |
3e masc. du sing. | digantañ |
3e fém. du sing. | diganti |
1re du plur. | diganimp ou diganeomp |
2e du plur. | diganeocʼh |
3e du plur. | diganto ou digante |
Impersonnel | diganeor |
diganeomp \diɡãˈneɔ̃m(p)\
- (Léonard) Première personne du pluriel de la préposition digant. Variante de diganimp.
- Pep tra a zo da Zoue, ha Doue a c’hell goulenn diganeomp pep tra — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar Cʼhastell, Brest, 1929, page 41)
- Tout est à Dieu, et Dieu peut tout nous demander.
- Pep tra a zo da Zoue, ha Doue a c’hell goulenn diganeomp pep tra — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar Cʼhastell, Brest, 1929, page 41)