dwingen
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- À rapprocher de l’allemand zwingen.
Verbe modifier
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | dwing | dwong |
jij | dwingt | |
hij, zij, het | dwingt | |
wij | dwingen | dwongen |
jullie | dwingen | |
zij | dwingen | |
u | dwingt | dwong |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | dwingend | gedwongen |
- Forcer, obliger, contraindre, astreindre (à).
- zich dwingen : se forcer à.
Synonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,7 % des Flamands,
- 99,0 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « dwingen [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]