Breton modifier

Forme de locution prépositive modifier

Personne Forme 1 Forme 2
1re du sing. em enep a-enep din
2e du sing. ez enep a-enep dit
3e masc. du sing. en e enep a-enep dezhañ
3e fém. du sing. en he enep a-enep dezhi
1re du plur. en hon enep a-enep dimp
ou a-enep deomp
2e du plur. en hocʼh enep a-enep deocʼh
3e du plur. en o enep a-enep dezho
ou a-enep dezhe
Impersonnel en enep a-enep deor

en he enep \ɛn‿e ˈẽː.nɛp\

  1. Troisième personne du féminin singulier de la préposition a-enep.
    • Janed Flandrez a zivinas e oad ocʼh irienniñ en he enep. — (La Borderie, traduit par Roparz Hemon, Istor Breizh, in Al Liamm, no 174, janvier-février 1976, page 38)
      Jeanne de Flandre devina que l’on complotait contre elle.