Breton modifier

Forme de locution prépositive modifier

Personne Forme 1 Forme 2
1re du sing. em enep a-enep din
2e du sing. ez enep a-enep dit
3e masc. du sing. en e enep a-enep dezhañ
3e fém. du sing. en he enep a-enep dezhi
1re du plur. en hon enep a-enep dimp
ou a-enep deomp
2e du plur. en hocʼh enep a-enep deocʼh
3e du plur. en o enep a-enep dezho
ou a-enep dezhe
Impersonnel en enep a-enep deor

en hocʼh enep \en‿oɣ‿ˈẽː.nɛp\

  1. Deuxième personne du pluriel de la préposition a-enep.
    • E prometan, mar lezit ar bugel den da vont d’ e lecʼh reizh, ne zispakin ket un dant en hocʼh enep, pa zeuio va foent da vervel. — (Rudyard Kipling, traduit par Fañch Elies-Abeozen, Breudeur Mowgli, in Al Liamm, no 100, septembre-octobre 1963, page 337)
      Je promets, si vous laissez le petit d'homme retourner à sa place juste, à ne pas montrer une dent contre vous lorsque le moment sera venu pour moi de mourir.